บทที่ 374

“เก่งมาก เนี่ยนเนี่ยนกล้าหาญจริงๆ”

เวินเอ๋อหว่านก็ไม่ได้คิดอะไรมาก มองดูรอยเข็มนั้น ทั้งเจ็บปวดใจทั้งเสียใจ

เธออยากจะรับความเจ็บปวดทรมานนี้แทนเนี่ยนเนี่ยนเหลือเกิน

เวินเอ๋อหว่านก้มหน้าลง เป่าเบาๆ อย่างตั้งใจ: “ยังเจ็บอยู่ไหมเนี่ยนเนี่ยน”

“ไม่เจ็บแล้วค่ะ!”

เวินเนี่ยนเนี่ยนตอบด้วยน้ำเสียงสดใส แล้วก็ขย...